آشنایی با هدف تهیه کود کمپوست برای پرورش قارچ خوراکی

به طور کلی در تهیه کود کمپوست سه هدف زیر دنبال می‌شود که به اختصار توضیح داده می‌شود.

1- تبدیل کود اسبی و کاه و کلش به موادی که بیشتر برای رشد قارچ خوراکی آگاریکوس بیسپوروس A.bisporus مناسب باشد نه برای سایر میکروارگانیسم‌هایی که وجود آن‌ها در این محیط اجتناب‌ناپذیر است.

2- ایجاد یک محیط مناسب برای رشد میکروارگانیسم‌هایی که به رشد قارچ خوراکی کمک می‌کنند، بدون آنکه مزاحم رشد قارچ خوراکی شوند پروتئین و سایر مواد حاصل از سلول‌های مرده باکتری‌ها و سایر میکروارگانیسم‌های موجود در کمپوست که حیاتی‌ترین مواد موردنیاز قارچ را تأمین می‌کنند.

3- در حین کمپوست‌سازی درجه حرارت بالا می‌رود که این درجه حرارت بالا منجر به از بین رفتن بیماری‌ها و آفات مضر در کمپوست می‌شود.

در صورتی که عمل کمپوست‌سازی که با انباشتن توده‌های خیس شده کاه و کلش بر روی هم آغاز می‌شود به طور مناسب انجام گیرد در اثر تخمیر هوازی ناشی از فعالیت باکتری‌ها و میکروارگانیسم‌های دیگر درجه حرارت درون توده کمپوست به تدریج بالا می‌رود و در روز سوم پس از انباشتن توده کمپوست درجه حرارت کمپوست جمعیت میکروارگانیسم‌های گرمادوست یا مقاوم به حرارت افزایش می‌یابد. افزایش سریع جمعیت باکتری‌ها با افزایش درجه حرارت محیط هم‌زمان بوده ودر نتیجه حرارت بسیار بالایی ایجاد می‌شود.

با افزایش درجه حرارت جمعیت اکتینومیست‌های گرمادوست افزایش یافته و عمل تخمیر به وسیله آن‌ها ادامه داده می‌شود و اکتینومیست‌های گرمادوست جایگزین باکتری‌ها و قارچ‌ها می‌شوند چون میکروارگانیسم‌هایی که عمل تخمیر را انجام می‌دهند هوازی هستند و به آب و اکسیژن زیادی احتیاج دارند، به همین دلیل، به توده کمپوست مرتباً آب اضافه کرده و برای افزایش اکسیژن درون توده کمپوست آن را مرتباً باز و بسته می‌کنند؛ در صورتی که رطوبت به حد کافی تأمین نشود میکروارگانیسم‌های تخمیرکننده قادر نخواهند بود که تخمر را به صورت کامل انجام دهند و همچنین وجود رطوبت اضافی در توده کمپوست باعث کاهش اکسیژن در درون توده گردیده و منجر به تخمیر غیر هوازی و ایجاد بوی بد در کمپوست می‌شود. در چنین کمپوستی بذر قارچ نمی‌تواند به خوبی رشد کند.

در طی فرآیند کمپوست‌سازی در اثر تخمیر مقدار زیادی گاز آمونیاک تولید می‌شود که مقداری از گاز تولید شده وارد هوا گردیده و از بین می‌رود و مقداری نیز توسط باکتری‌ها مصرف شده و به مواد از ته واسطه تبدیل می‌شود که در نهایت به وسیله گروه دیگری از باکتریها به پروتئین تبدیل می‌شود. در اثر کمپوست‌سازی مقدار زیادی از ازت و سلولز مواد از بین می‌رود. براساس مطالعاتی که توسط سیندن در سال 1938 صورت گرفت مشخص گردید که برای عمل آمدن هر کمپوست مدت زمان خاصی لازم است که در طی این مدت، کمپوست حداقل کاهش عناصر ضروری و حداکثر تولید محصول را می‌تواند داشته باشد. شکل 1-2، بخش‌های مختلف توده کمپوست را نشان می‌دهد. کمپوست دارای یک لایه خارجی سرد می‌باشد که در زیر آن لایه نسبتاً گرم قرار دارد که در این لایه می‌توان رشته‌های سفید مایل به خاکستری قارچ‌های گرمادوست که سطح قطعات کلش را پوشانده اند را می‌توان دید  و در داخل این لایه ناحیه‌ای وجود دارد که مغز کمپوست نامیده می‌شود که رنگ آن کم و بیش تیره است در داخل مغز کمپوست یک منطقه مرکزی وجود دارد که از نظر تخمیر مراحل اولیه را سپری می‌کند.